“Της πατρίδος μου η σημαία έχει χρώμα γαλανό” Έτσι ξεκινούσε ένα από τα ποιήματα, που ως μαθητής Δημοτικού, απήγγειλα στις σχολικές γιορτές για τις Εθνικές Επετείους. Και μετά… παρέλαση και μετά την παρέλαση, ειδικά για τη σημερινή ημέρα, το πρώτο παγωτό χωνάκι…..
Κι αργότερα τα παιδιά μου….
Κι αργότερα ως θεατής ή θεσμικός, πάντα η 25η Μαρτίου αποτελούσε αφορμή για αναστοχασμό και σε προσωπικό αλλά και σε γενικότερο επίπεδο.
Σήμερα όμως είναι μια μοναδική 25η Μαρτίου. Χωρίς το πανηγυρικό κλίμα, που απαιτείται αλλά και χωρίς το φολκλόρ, που επικράτησε. Η χώρα αλλά και οι Πολίτες βιώνουμε μια εντελώς διαφορετική επέτειο. Οι βεβαιότητες του χθες κατέρρευσαν, η αγωνία για το αύριο κυριαρχεί και η ανασφάλεια μάς κατακλύζει. Παραμένουμε αισιόδοξοι, η πειθαρχία, η αλληλεγγύη, η γνώση και κυρίως η προσπάθεια από όλους και πρωτίστως από την πολιτική ηγεσία, θα φέρει αποτέλεσμα. Καταλαβαίνουμε πολύ καλά ότι “κανένας δε μπορεί μόνος του”!!!!
Σήμερα είναι η στιγμή της κρίσης, μετά την κρίση θα έλθει η ώρα της κριτικής αλλά μέχρι τότε… ψυχραιμία και φροντίδα. Φροντίδα για τον εαυτό μας, την οικογένειά μας αλλά και για τον συνάνθρωπο. Και του χρόνου λεύτεροι (από τον κορωνοϊό πρωτίστως).