Συνέντευξη στην Απογευματινή της Κυριακης και την Κέλλυ Κοντογεώργη

Οδηγεί εδώ και 35 χρόνια μια μηχανή Κ75 BMW που στο κοντέρ της μετρά πάνω από 200.000 χιλιόμετρα. Εχει γράψει τρεις θεατρικές επιθεωρήσεις για τους τοπικούς άρχοντες της Δράμας που έκαναν πάταγο και αποτελούν σημείο αναφοράς. Υπήρξε ερασιτέχνης ηθοποιός. Λατρεύει την όπερα και την υψηλή τέχνη. Αγαπά τους ανθρώπους. Δεν ανταγωνίζεται, δεν έχει έπαρση, δεν είναι αλαζόνας. Δίδυμος στο ζώδιο, επικοινωνιακός, δεινός χιονοδρόμος σκιέρ που έχει κατεβεί δύσκολες πλαγιές και πίστες στην Αυστρία, λατρεύει την ορειβασία, έχει δε διατελέσει και αντιπρόεδρος του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου Δράμας. Θεωρεί τον εαυτό του παιδί της μεταπολίτευσης. Αν και νομικός του αρέσει το φιλοσοφείν. “Μπήκα στη Νομική Θράκης το 1975 όπου τα Πανεπιστήμια σε εκείνη τη με ταδικτατορική περίοδο έβραζαν. Το κλίμα ήταν τέτοιο που δεν μπορούσες παρά να το ακολουθήσεις. Κυριαρχούσε”

 Γέννημα-θρέμμα Δραμινός. “Γεννήθηκα στη Δράμα και μεγάλωσα εκεί Τελείωσα το Γυμνάσιο Αρρένων της πόλης ένα μοναδικό κτίριο-κόσμημα σήμερα τοπόσημο για την περιοχή Διά της εις άτοπον απαγωγής αποφάσισε ότι ήμουν πολύ καλός στα φιλολογικά. Ακόμα διαβάζω κείμενα αρχαία στο πρωτότυπο. Αατρεύω τη λογοτεχνία. Αρα ήμουν της θεωρητικής σχολής. Οι αυτονόητες επιλογές ήταν Νομική ή Φιλοσοφική. Δεν ήθελα να γίνω καθηγητής αν και θα μου ταίριαζε καλύτερα. Το έχει μετανιώσει; Οχι, γιατί τη ζωή τη ζεις άπαξ. Δεύτερη ζωή δεν έχει που λέει ο Ελύτης. Μου έδωσε τόσα πολλά η δικηγορία και πάρα πολλά η Νομική Θράκης. Στα 4 χρόνια φοίτησης διαμορφώθηκα, μορφώθη, πολιτικοποιήθηκα, ερωτεύτηκα μέστωσα, είμαι ευγνώμων γι αυτά”.

 Μιλά για τα φοιτητικά του χρόνια με αγάπη και ενθουσιασμό σαν να ήταν χθες “Ηταν μια συγκλονιστική εμπειρία. Ζήσαμε ένα Πανεπιστήμιο την ώρα που γεννιέται. Ημασταν λίγοι φοιτητές με πολύ στενή σχέση που διατηρούμε μέχρι σήμερα. Την επόμενη Παρασκευή οι απόφοιτοι θα κόψουμε την πίτα μας. Μια σχέση που τροφοδοτείται χρόνια. Ως δικηγόρος έκανα εννέα χρόνια πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Δράμας. Πέρσι αποστρατεύτηκα” λέει χαριτολογώντας.

 Αγαπητός εντός και εκτός Βουλής σχολιάζει. “Ο καθένας μας αφήνει το αποτύπωμά του σε αυτήν τη ζωή. Παρότι δεν θρησκεύομαι, αποδέχομαι αυτό που λένε οι πατέρες της Εκκλησίας, ότι είμαστε πεπτωκότες άγγελοι οι άνθρωποι. Αγαπάς τον άλλον με τα ελαττώματά του, δεν είσαι ο κριτής του. Αυτός είναι ο αξιακός μου κώδικας”.

 Από τα 18 ήταν στον Ρήγα Φεραίο και μέχρι και σήμερα τοποθετείται στον χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς. “Δεν παρεξέκλινα ούτε πόντο. Ή ήμουν πολύ ώριμος όταν το αποφάσισα ή είμαι ανώριμος τώρα που το συνεχίζω. Σε μια πορεία 50 χρόνων το να παραμένεις σταθερός σε αυτήν την κοίτη σημαίνει κάτι. Ποτέ δεν ήθελα να είμαι πολιτικός. Θέλω να είμαι ενεργός πολίτης, ήταν αδιανόητο ποτέ μου δεν είχα φανταστεί να γίνω βουλευτής. Ξεκίνησα από το ΚΚΕ Εσωτερικού, ΕΑΡ, Συνασπισμός, ΣΥΡΙΖΑ. Αποχωρήσαμε το 2010 μια ομάδα για να κάνουμε τη ΔΗΜΑΡ. Αποδείχθηκε θνησιγενές το εγχείρημα και η πλειοψηφία επέστρεψε και στήριξε τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα.

 Εξελέγη το 2019 βουλευτής. Οι συνάδελφοι του από το ΠΑΣΟΚ τον πειράζουν. “Ολο με καλωσορίζουν στο κόμμα και τους λέω, εγώ δεν ήμουν ΠΑΣΟΚ όταν ήταν ΠΑΣΟΚ τα μανουάλια στις εκκλησίες, τώρα θα γίνω;”. Θα έβγαινε άνετα για φαγητό με τον Γιώργο Κώτσηρα από τη Ν.Δ, τον Παναγιώτη Δουδωνή από το ΠΑΣΟΚ και τους Γιάννη Δελλή και Αφροδίτη Κτενά από το ΚΚΕ ενώ “με έχουν επηρεάσει ηγέτες της Ανανεωτικής Αριστεράς όπως οι Α Κύρκος, Κ Φιλίνης και Μ Παπαγιαννάκης”.

 Συμμετέχει στη Λέσχη Μοτοσικλέτας, στέλεχος του Συλλόγου Φίλων Γραμμάτων και Τεχνών Δράμας, πρώην πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου. Μέλος του ορειβατικού της Δράμας, επί 20 χρόνια στο διοικητικό συμβούλιο. “Από τα πιο ωραία βουνά ο Ολυμπος κάθε φορά που τον ανεβαίνω με συναρπάζει συθέμελα”. Απολαμβάνει και τον αποσυμπιέζει “ένα μεσημεριανό τσίπουρο με τον μεζέ του καφενείου. Λιτά, απλά. Πίνουμε τσίπουρο με γλυκάνισο. Αλλωστε ο παππούς μου ήταν ποτοποιός, με αυτά ζήσαμε. Είχαμε αμπέλια, το κρασί ήταν αυτό που μεγάλωσε την οικογένειά μας. Εχουμε παράδοση”.

 •♦Λάτρεις των δύο τροχών “με τη γυναίκα μου έχουμε γυρίσει τη μισή Ευρώπη με τη μηχανή και εξακολουθώ να ταξιδεύω. Ιταλία, Αυστρία, Γερμανία. Κεντρική Ευρώπη. Εχω μια BMW 750 κυβικά. Η μηχανή είναι μέλος της οικογένειας. Την έχω στο γκαράζ και κάθε φορά που πάω σπίτι θα την κάνω μια μικρή ή μεγάλη βόλτα. Τη χαϊδεύω. Η σχέση με τη μοτοσικλέτα είναι αναντικατάστατη. Το αυτοκίνητο είναι η σύζυγος, σου προσφέρει ασφάλεια, ζέστη και η μοτοσικλέτα είναι η ερωμένη, το πάθος, η ένταση, ο κίνδυνος, η λαχτάρα. Αυτό είναι το δίπολο”.

 Η σύζυγος του Αθηνά που τη γνώρισε μέσα στο κόμμα, “είναι παιδίατρος με λατρεία στα παιδιά που αν και Αθηναία, αποφάσισε να με ακολουθήσει στη Δράμα και να δραστηριοποιηθεί εκεί επαγγελματικά. Είναι από τους τυχερούς ανθρώπους που έκανε το χόμπι της επάγγελμα. Εγινε γιατρός για να γίνει παιδίατρος. Λατρεύουμε τα παιδιά και μεγαλώσαμε τα δυο μας παιδιά με πολλή αγάπη και φροντίδα. Ο μεγάλος γιος είναι 30 ετών και η κόρη 28. Τα πήγαινα παντού, τα διάβαζα, έκανα τα πάντα μαζί τους. Δεν έχω χάσει ούτε ένα επεισόδιο από το με γάλωμά τους, ούτε μια ώρα. Τη γυναίκα μου τη γνώρισα όταν ήρθε να κάνει το αγροτικό της και έμενε στη Δράμα. Ερωτευτήκαμε, είμαστε μαζί από το 1986”, περιγράφει με γλυκιά αγάπη για τη σύζυγο του που “γκρινιάζει πολύ γιατί λείπω πάνω-κάτω Δράμα-Αθήνα. Το μόνο της μειονέκτημα είναι ότι φουντώνει εύκολα αλλά της περνάει γρήγορα”

 • Ο νόμος για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών απειλεί την παραδοσιακή ελληνική οικογένεια; “Η παράδοση είναι αυτό που αναβαπτίζεται και αναβαπτίζει την καθημερινότητα. Στις παλιές ποντιακές οικογένειες η νύφη δεν επιτρεπόταν να μιλήσει με τον πεθερό. Θα μιλούσε μόνο εάν τη ρωτούσε. Διανοείται κανείς σήμερα π.χ η κόρη να μην μπορεί να απευθύνει τον λόγο στον πεθερό της; Ξεπεράστηκε. Ηρθαν οι κοινωνικές συνθήκες και το ξεπέρασαν. Οι άνθρωποι αυτοί που συζητάμε είναι ένα δείγμα, θα ζήσουν τη ζωή τους όπως επιθυμούν κι εμείς μπορούμε να έχουμε τις παραδόσεις μας όχι σε βάρος αυτών των ανθρώπων και η ίδια η ζωή θα δείξει πώς θα εξελιχθεί η ιστορία”.

 

 .