Ήταν οφειλόμενο χρέος. Για όσα, μεθυστικά και μαγικά μέσα από τη μουσική του απλόχερα μάς προσφερε. Σήμερα αποχαιρέτησα το Μίκη, μέσα “στην σιωπηλή ερημία του πλήθους” με ένα λουλούδι.

Ξέρω όμως ότι δεν θα αποχωριστούμε ποτέ…. .